Wydarzenia

Roczny program został podzielony na kwartały tematyczne. Po Zimowaniu, Roztopach i Odbiciach, czwartą odsłonę oddajemy w ręce artystek wybranych spośród uczestników programu Artysta – Zawodowiec.

Prace znalazły się w ponad sześćdziesięciu portfolio nadesłanych przez osoby artystyczne podczas przeglądu Artysty – Zawodowca. Kuratorka Weronika Zalewska wybrała trzy filmy, które w różnorodny sposób podchodzą do ruchomego obrazu. Przegląd obejmie zarówno trójwymiarowy render, rejestrację performansu dokamerowego jak i animację poklatkową.

 

Program odsłony A–Z

13-19 sierpnia, Ogrody Samotności, Agata Konarska, Agata Lankamer

20-26 sierpnia, OCZYSZCZANIE, Weronika Kocewiak

27 sierpnia – 2 września, Reæl Life, Maria Geisler

 

^{Kadr z filmu Ogrody Samotności, 2024, Agaty Konarskiej i Agaty Lankamer. Dzięki uprzejmości arystek.}

  

Ogrody Samotności, 2024, 3', Agata Konarska, Agata Lankamer

Praca skupiona na uzależnieniu od technologii i ucieczce w światy wirtualne, wciąga nas do (anty)utopijnego ogrodu samotnych incelek i inceli. W tym wyobrażeniu raju, „współczesnego mnicha” do ascezy doprowadza frustracja, a nie siła woli. Temperuje on swoje naturalne odruchy i potrzeby, odbijając się w zwierciadle odrealnionego wyobrażenia rzeczywistości. Ogród jest przestrzenią post-internetowych fantazji, scen ulubionych seriali, teorii spiskowych czy erotycznych filmów. Kim są ci, którzy dziś unikają społecznych kontaktów i w czyich wyobrażeniach wszystkie miejsca w społecznej hierarchii są już zajęte? 

Agata Konarska wykorzystuje wideo, dźwięk i performans do tworzenia interaktywnych sytuacji i rzeczywistości wirtualnych. W swoich projektach dotyka tematyki religijności. Fascynują ją współczesne mity i rytuały oraz nadchodząca apokalipsa.

Agata Lankamer zajmuje się sztuką cyfrową, obiektem i malarstwem. Jej praktyka często eksploruje tematy takie jak: sci-fi, feminizm, antropologia przyszłości, przejawy nierówności oraz romantyzacja przemocy w kulturze. Często tworzy projekty, które wykorzystują różne media i technologie lub angażują wiele zmysłów.

  

OCZYSZCZANIE, 2023, 52', Weronika Kocewiak

Dokamerowy performans Kocewiak, zarejestrowany z trzech kamer, wprowadza nas w powtarzalną czynność zapisywania, notowania, bycia na bieżąco. Performerka, przy pomocy maszyny do rozwijania papieru, wypisuje niekończącą się listę rzeczy do zrobienia. Pod wpływem tempa, które narzuca maszyna umysł nie jest w stanie dokonywać świadomej selekcji, nie istotna już jest hierarchia ważności – lista zamienia się w klejącą i nieprzerywaną masę. Zaprojektowana przez autorkę maszyna wykorzystuje działanie taśmy produkcyjnej – dzięki niej papier rozwija się w równym tempie i pozwala na realizację zadania. W toku pracy maszyny (2021/2023) powstało około 1000 metrów list. 

Weronika Kocewiak (ur. 1996) artystka i kuratorka. Posługuje się wideo, performance, tekstem oraz malarstwem. Autorską metodologię twórczą opiera na obserwacjach autobiograficznych i poszukiwaniach interdyscyplinarnych, a jej głównym narzędziem jest własne ciało i jego możliwości. Fascynują ją wtórne cechy, które kształtuje postęp kulturowy i wynikające z nich zachowania, m.in. kompulsywność, wielozadaniowość, perfekcjonizm.

 

Reæl Life, 2025, 30', Maria Geisler

Film animowany Geisler problematyzuje kwestie rozwoju technologii i związanych z tym zmian w relacjach międzyludzkich. Opowiada historię Sebastiana – młodego mężczyzny rozpoczynającego pracę w branży IT w momencie, w którym pół świata szaleje z zachwytu nad AI, a drugie pół zamienia się w technofobów wieszczących koniec cywilizacji. Wideo jest satyrą na gorączkowe dyskusje na temat wytwarzania wiedzy, technofeudalizmu i roli AI w naszej codzienności, mieszając jednocześnie w zaniepokojonych głowach widzów i widzek. 

Maria Geisler, autorka animacji poklatkowych i filmów eksperymentalnych. Szczególnie interesują ją motyw sobowtóra i zagadnienia związane z czasem: jego cykliczność, indywidualna percepcja i konflikty wynikające z porażki w obrębie komunikacji międzyludzkiej. 

Weronika Zalewska

Artystka, badaczka i poetka mieszkająca w Warszawie. Absolwentka Wydziału Sztuki Mediów na warszawskiej ASP oraz Autonomicznego Formowania na KASK w Gandawie. Interesuje się różnorodnymi formami sprawczości, komunikacji i opowieści w dzisiejszym świecie, szczególnie w kontekście translokalnego dialogu i ruchów wyzwoleńczych. Interesują ją praktyki wspólnotowości oraz feministyczne akty uziemiania. Uprawia sztukę wideo na przecięciu dokumentu i fikcji spekulatywnej. Jej prace były pokazywane m.in. w MSN Warszawa, Galerii Arsenał w Białymstoku, BWA Wrocław czy na Biennale Performansu w Wilnie. Związana z Biurem Usług Postartystycznych. 

 

O pierwszej odsłonie programu Zimowanie przeczytasz tu, o Roztopach tu, a o Odbiciach tu. 

 

Ekran znajduje się na 1 piętrze w budynku Plac Unii przy ul. Puławskiej 2 w Warszawie. Dostępny jest w godzinach otwarcia budynku.