Wydarzenia

Na letni cykl składa się praca artystki młodego pokolenia, eksperymentalnego kolektywu filmowego oraz wideo wypożyczone z kolekcji Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki. Prezentacji towarzyszy tekst kuratorski w formie poetyckiego eseju  .

 

Program cyklu Odbicia

11 czerwca – 1 lipca, Wabik / Tracking Satyrs [fragment], MML kolektyw

2–22 lipca, Ręka, Ewa Zarzycka, z kolekcji Zachęty — Narodowej Galerii Sztuki

23 lipca – 12 sierpnia, Przesilenie / Równonoc, Alicja Wysocka 

 

^{Kadr z filmu Wabik / Tracking Satyrs, 2021, MML kolektyw, dzięki uprzejmości artystów}

 

Odbicia rozpoczynamy fragmentem z filmu Wabik / Tracking Satyrs polsko-szwajcarskiego kolektywu MML. Praca przekształca zapomniany dramat satyrowy Sofoklesa Ikhneutai w mieszankę kina eksperymentalnego, dokumentu, performansu i komentarza politycznego. Mieszając starożytność i nowoczesność, film zaciera granice i zaprasza nas do obserwowania współczesnej Polski poprzez oddolne mitologie, podążając ścieżkami zmarginalizowanych osób. Wabik / Tracking Satyrs został częściowo nakręcony w budynku Plac Unii, gdzie znajduje się Ekran Fundacji. Wybrany fragment filmu wraca więc niejako do swojego źródła, a Ekran staje się odbiciem dokamerowego performansu z 2021 roku.

 

Drugą w cyklu będzie praca Ewy Zarzyckiej z 2011 roku, z kolekcji Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki. Ręka, będąca wideo performansem, kreuje wrażenie spontanicznej, nieprzygotowanej wypowiedzi, która sama kwestionuje swój status jako dzieła sztuki, pracując także z tytułowym dla serii odbiciem.  Spoza kadru słyszymy głos Zarzyckiej, podejmującej refleksję nad oryginalnością w sztuce, dorobkiem artystycznym i sensem uprawiania twórczości.

 

Cykl zamknie praca Alicji Wysockiej, ukazująca ostatnie kilka lat artystyczno-badawczego projektu Przesilenie / Równonoc, poświęconego słowiańskim obchodom przesilenia i równonocy jesiennej w Nowogrodzie nad jeziorem Grodno, realizowanego we współpracy z lokalnym Kołem Gospodyń Wiejskich. Poprzez warsztaty rękodzielnicze, działania performatywne i wspólne rytuały, projekt reinterpretuje i przywraca przedchrześcijańskie tradycje dożynkowe i święto cyklu rocznego.

 

MML kolektyw

Od 2008 roku, Maciej i Michał Mądraccy oraz Gilles Lepore, tworzą filmy eksperymentalne i instalacje wideo pod pseudonimem MML Kolektyw. W swoich pracach zwracają uwagę na ideologie, fantazmaty oraz mity, które formują i wpływają na przeznaczenie danych społeczności. Ich praktyka in situ prowadzi ich do opracowania narracji, które przeplatają rzeczywistość z wyobraźnią. Ich prace pokazywane były na wystawach sztuki współczesnej, w renomowanych instytucjach jak Anthology Film Archives w Nowym Jorku, a także na festiwalach filmowych m.in. MoMA Doc Fortnight w Nowym Jorku, IDFA w Amsterdamie, czy FID w Marsylii. 

Ewa Zarzycka

Ur. 1953 w Szczecinie. W latach 1973-1978 studiowała w Katedrze Grafiki Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu. W latach 80. brała udział m.in. w festiwalach Nieme Kino na łódzkim Strychu oraz w Biennale Nowej Sztuki w Zielonej Górze. Występowała w spotkaniach performance, takich jak Europejski Festiwal Sztuki Performance w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, Międzynarodowy Festiwal Sztuki Akcji w Piotrkowie Trybunalskim, Festiwal Sztuki Efemerycznej Konteksty w Sokołowsku, Performance Platform w Lublinie. We wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych prowadzi Warsztat Performance. Jest artystką o rodowodzie konceptualnym. Zajmuje się przede wszystkim performansem mówionym, ale również rysunkiem i instalacjami. 

Alicja Wysocka

Interdyscyplinarna artystka w swojej praktyce bada modele wspólnotowe i alternatywnej ekonomii. Tworzy projekty oparte na współdziałaniu, które często przyjmują formę kolektywnych doświadczeń terapeutycznych. Tworzy sytuacje performatywne, partycypacyjne. Pracuje z medium wideo instalacji. Absolwentka Hochschule für Bildende Künste Städelschule we Frankfurcie nad Menem. Brała udział w wystawach m.in w: Triennale Milano (2025), Schirn Kunsthalle, Frankfurt nad Menem (2025), Kunstverein Wiesen (2023), Biennale Architektury w Wenecji (2021), Kunstverein Wiesbaden (2021), Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2020), Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (2017).

Weronika Zalewska

Artystka, badaczka i poetka mieszkająca w Warszawie. Absolwentka Wydziału Sztuki Mediów na warszawskiej ASP oraz Autonomicznego Formowania na KASK w Gandawie. Interesuje się różnorodnymi formami sprawczości, komunikacji i opowieści w dzisiejszym świecie, szczególnie w kontekście translokalnego dialogu i ruchów wyzwoleńczych. Interesują ją praktyki wspólnotowości oraz feministyczne akty uziemiania. Uprawia sztukę wideo na przecięciu dokumentu i fikcji spekulatywnej. Jej prace były pokazywane m.in. w MSN Warszawa, Galerii Arsenał w Białymstoku, BWA Wrocław czy na Biennale Performansu w Wilnie. Związana z Biurem Usług Postartystycznych. 

 

O pierwszej odsłonie programu Zimowanie przeczytasz tu, a o Roztopach tu.