Kolekcja

Ala Savashevich

Poza. Pozycja. Sposób.

2019, wideo, 0'57"

 

Wykorzystany w wideo obiekt rzeźbiarski przyjmuje formę damskich butów. Obcas w kształcie radzieckiej czerwonej gwiazdy wbija się w pięty artystki, a każdy krok w metalowych butach sprawia jej ból. Atrybut kobiecości okazuje się narzędziem dyscyplinowania i kontroli. Przywołując ten charakterytyczny motyw, Ala Savashevich wpisuje się w długą tradycję sztuki feministycznej komentującej społeczną sytuację kobiet. Mimo wieloletniej walki o równe prawa, proces emancypacji kobiet nie jest jeszcze zakończony. Radziecka czerwona gwiazda osadza ten uniwersalny problem w konkretnych realiach geopolitycznych. Pokolenie, do którego należy Ala Savashevich, w swoim świadomym życiu nie miało styczności z systemem i władzą radziecką. Jednak nawet dziś, 30 lat po upadku ZSRR, obywatele Europy Wschodniej bywają oceniani przez pryzmat totalitarnej przeszłości ich krajów i muszą mierzyć się ze związanymi z pochodzeniem stereotypami. Artystka mierzy się z trudnym dziedzictwem historycznym i społecznym zbiorowości, które ma dla niej również wymiar osobisty.

 

 

Myślałam, że najbardziej obolała będzie pięta, ale większy dyskomfort powodowała przednia część butów. Film kręcony był z jednego ujęcia, nagrywałam go kilka razy. Byłam reżyserką, aktorką, w montażu pomógł mi przyjaciel. Blizna, która została mi po nagraniu, po krótkim czasie zniknęła. 

Później zastanawiałam się nad tym, z czym ten ból i niestabilność mogą być powiązane. Myślałam także o byciu artystką – o odpowiedzialności związanej z tym zawodem i o niestabilności, która mu towarzyszy. Ciągle zastanawiam się nad kolejnym krokiem.

Rozmowa z Alą Savashevich w ramach projektu Rewersy. Spotkania przy pracy.

 

Ala Savashevich

ur. 1989, Stolin (Białoruś)

Artystka wizualna, tworzy rzeźby i prace wideo, często w formie performansów dokamerowych.  Ukończyła kierunek Rzeźba na Białoruskiej Państwowej Akademii Sztuki w Mińsku oraz na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Używa różnych materiałów, charakterystyczne są dla niej monumentalne obiekty z filcu. W swojej praktyce artystycznej mierzy się z problemami tożsamości, pamięci, traumy, a także płci i cielesności w kontekście społeczno-politycznym. Często odwołuje się do zjawisk historycznych i ich wpływu na teraźniejszość. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.

ur. 1989, Stolin (Białoruś)

Artystka wizualna, tworzy rzeźby i prace wideo, często w formie performansów dokamerowych.  Ukończyła kierunek Rzeźba na Białoruskiej Państwowej Akademii Sztuki w Mińsku oraz na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Używa różnych materiałów, charakterystyczne są dla niej monumentalne obiekty z filcu. W swojej praktyce artystycznej mierzy się z problemami tożsamości, pamięci, traumy, a także płci i cielesności w kontekście społeczno-politycznym. Często odwołuje się do zjawisk historycznych i ich wpływu na teraźniejszość. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.