Kolekcja

Obraz jest typowym dla artystki emocjonalnym autoportretem. Tytułowa Domna to antonim słowa bezdomna. Wspólny trzon słów wzmacnia kontrast między ich znaczeniami.

Domna to obraz – życzenie. Zadomowienie miałoby odegnać towarzyszące stale artystce poczucie bycia bezdomną na Ziemi. Bohaterka obrazu składa ręce nad głową w kształt dachu, ale również w geście, który można zinterpretować jako błagalny, modlitewny. To symboliczny dom, który artystka z trudem tworzy sama dla siebie – bezpieczeństwo i spokój to potrzeby nie tylko fizyczne, ale i psychiczne.

Co charakterystyczne dla obrazów Czech, tło jest uproszczone, namalowane płasko jak na dziecięcych rysunkach, których częstym motywem jest właśnie rodzinny dom. Bohaterka obrazu Domna jest jednak zupełnie sama, uosabiając pragnienie artystki – zamieszkać na pustkowiu, z dala od ludzi, w otoczeniu pól uprawnych. To jednak nie sielanka. W świecie tworzonym przez Czech życie wypełnia niepewność i brutalna walka o byt. Chwile pozornej stabilności są złudne i tylko wzmacniają pragnienie zakorzenienia się.

Malarka. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach w pracowni prof. Andrzeja Tobisa. W swoim ekspresyjnym malarstwie porusza tematy toksycznych relacji między ludźmi oraz naznaczonego przemocą stosunku ludzi do zwierząt, sięgając często do osobistych doświadczeń. Przedstawia je w dosadny, a często brutalny wręcz sposób – zarówno w warstwie formalnej jak i treściowej. Siłą napędową jej twórczości są skrajne emocje – miłość, nienawiść, tęsknota, żal, cierpienie. Zwyciężczyni 42. Biennale Malarstwa Bielska Jesień w 2015. Mieszka i pracuje w Katowicach.