Kolekcja

Na pierwszy rzut oka monochromatyczny relief wydaje się abstrakcyjny. Kompozycja zbudowana jest z charakterystycznych dla artysty kanciastych form wyciętych ze sklejki, drewna i gąbki tapicerskiej obitej sztuczną skórą. Wszystkie są czarne, ale każdy materiał inaczej odbija światło – najmocniej błyszczą wyeksponowane główki gwoździ i zszywki tapicerskie. Przy dłuższej obserwacji oko zaczyna doszukiwać się rozpoznawalnych kształtów: w centrum siedzi zwalista postać otoczona kształtami przypominającymi komiksowe dymki, a sklejka z regularnie wywierconymi dziurkami wygląda jak kratka oglądanego od wewnątrz konfesjonału. Cezary Poniatowski nazywa swoje prace negatywami rzeczywistości. Są dla niego wizualną interpretacją stanu psychicznego określanego mianem derealizacji: poczucia oderwania od rzeczywistości powstającego w wyniku reakcji obronnej mózgu na nadmiar bodźców.

Malarz, tworzy rysunki, kolaże, rzeźby i instalacje. Studiował grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jego charakterystyczny styl, z czarno-białymi kanciastymi formami zawieszonymi gdzieś pomiędzy przedstawieniem a abstrakcją, wcześnie został dostrzeżony przez środowisko artystyczne. W 2013 roku Poniatowski wygrał Konkurs im. Eugeniusza Gepperta, otrzymując jedno z najważniejszych wyróżnień dla młodych polskich malarzy. Jego monochromatyczne obrazy i rysunki formalnie przywodzą na myśl tradycję kaligrafii czy estetykę graffiti. Obiekty rzeźbiarskie i instalacje, subtelnie nawiązujące do popkultury, mają natomiast surrealny, groteskowy nastrój. Artysta mieszka i pracuje w Warszawie.