Joanna Piotrowska
bez tytułu
FSP ING 0172
Cykl Shelters Joanna Piotrowska zrealizowała w Lizbonie, Rio de Janeiro i Warszawie. Bohaterowie fotografii z pomocą artystki zbudowali w swoich mieszkaniach schronienia z mebli, tkanin i przedmiotów osobistych – na wzór konstrukcji zapamiętanych z dziecięcych zabaw. Powstała seria prac to zarówno rodzaj inwentarza efemerycznych konstrukcji, jak i zbiór portretów psychologicznych ich mieszkańców – niektóre budowle są solidne i minimalistyczne, inne kruche i chaotyczne. Przedmioty użyte do ich budowy oraz uchwycone na zdjęciach otoczenie dają pewne wyobrażenie o zainteresowaniach, trybie życia i statusie społecznym bohaterów. Tytuł Shelters (Schronienia) otwiera różne możliwe drogi interpretacji – czy mamy tu do czynienia z dziecinną zabawą, czy z próbą odzyskania poczucia bezpieczeństwa w niepewnych czasach? Czy schronienia to bezpieczne oazy, czy izolujące od świata pułapki?
Joanna Piotrowska
ur. 1985, Warszawa
Fotografka. Studiowała fotografię na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i w Royal College of Art w Londynie. W swojej twórczości podejmuje kwestie relacji międzyludzkich w kontekście polityki, ekonomii, życia rodzinnego i społecznego. Często fotografuje swoje najbliższe otoczenie, rodzinę i przyjaciół, a także wnętrza mieszkalne. Na potrzeby sztuki aranżuje częściowo improwizowane sceny, które dokumentuje analogowym aparatem. Przestrzeń domowa nabiera tu charakteru teatralnej sceny, miejsca codziennego spektaklu. Jej czarno-białe zdjęcia nadają zwykłym gestom dramatyzm, zwracając uwagę na niewidoczne mechanizmy władzy i emocjonalnej zależności. Uczestniczyła w 10. Biennale w Berlinie w 2018 roku. Mieszka i pracuje w Londynie.
ur. 1985, Warszawa
Fotografka. Studiowała fotografię na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i w Royal College of Art w Londynie. W swojej twórczości podejmuje kwestie relacji międzyludzkich w kontekście polityki, ekonomii, życia rodzinnego i społecznego. Często fotografuje swoje najbliższe otoczenie, rodzinę i przyjaciół, a także wnętrza mieszkalne. Na potrzeby sztuki aranżuje częściowo improwizowane sceny, które dokumentuje analogowym aparatem. Przestrzeń domowa nabiera tu charakteru teatralnej sceny, miejsca codziennego spektaklu. Jej czarno-białe zdjęcia nadają zwykłym gestom dramatyzm, zwracając uwagę na niewidoczne mechanizmy władzy i emocjonalnej zależności. Uczestniczyła w 10. Biennale w Berlinie w 2018 roku. Mieszka i pracuje w Londynie.