Kolekcja

Witraż przedstawia filiżankę kawy, z której wydobywa się aromat w kształcie dłoni. Dłoń dotyka nosa, z którego ucieka duch. Scena rozgrywa się na tle ziaren kaw. Używając motywu kawy artystka przypomina, że fetyszyzowany, łączący się z wieloma rytuałami napój jest nie tyle cudownym eliksirem dającym energię, co współczesnym narkotykiem, pomagającym pracować i żyć. Dzieło powstało w kontekście pandemicznym, gdy zwykłe spotkanie przy kawie mogło wiązać się z  groźbą chorobą lub nawet ryzykiem śmierci. Zainstalowany jako okno witraż pełni funkcję mostu pomiędzy przestrzenią wewnętrzną i zewnętrzną, widzialnymi i niewidzialnymi światami, przywołuje różne wymiary świata niematerialnego: zapachy, wspomnienia, doznania oraz ich powracającą obecność. Witraż był częścią wieloelementowej instalacji „Ziew sennego serca”, wystawianej po raz pierwszy na II Międzynarodowym Biennale w Rydze.  Stanowił „portal’’ do pozostałej części pracy eksponowanej z powodu pandemii w Galerii Raster w Warszawie, gdzie Olszowy pokazała nam wyobrażenie sypialni łotewskiej boginii Veļu Māte, która rządzi światem umarłych. Veļu Māte - w dosłownym tłumaczeniu matka pościeli, lnu bądź bielizny - ma wabić dusze do świata zmarłych poprzez taniec na ich grobach. Pracy towarzyszył performance, wykonany na wernisażu Biennale, w którym kobieta ubrana w strój biurowy ubrudzony kawą płacze przed witrażem.

Artystka wizualna, działa na pograniczu różnych mediów, wykorzystując m.in. wideo, performans, instalację oraz specyficzną mieszankę prawdy z konfabulacją. Ukończyła kierunek Intermedia na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Olszowy tworzy prace, które niekiedy traktuje jako amulety zaklinające i oswajające pogrążoną w kryzysie rzeczywistość. Bazuje często na doświadczeniach osobistych i przetwarza je w uniwersalne, przepełnione subtelnym humorem wypowiedzi na temat ludzkiej kondycji i czasu. Współtwórczyni kilku kolektywnych inicjatyw artystycznych, od feministycznego składu rapowego po gang motocyklowy. Autorka scenograficznych instalacji i teatralnych performansów. W 2019 roku otrzymała nagrodę Deutsche Banku „Spojrzenia”. Mieszka i pracuje w Warszawie.