Kolekcja

Slavs and Tatars

Noblesse oblige

2019, przędza wełniana, 245 × 114 cm

Prażone ziarna zawinięte w papierową tutkę to popularna przekąska na Bliskim Wschodzie oraz w pewnych częściach Europy Wschodniej i Centralnej Azji. W zależności od regionu podjada się pestki dyni, ziarna słonecznika czy orzeszki pistacji – uprawiane na miejscu, tanie i łatwo dostępne. Sprzedawane są na ulicy w „recyklingowym” opakowaniu ze zwiniętej gazety. Artyści powiększają niepozorną tutkę do wymiarów ponad dwumetrowego wełnianego dywanu. W ujęciu Slavs and Tatars uliczna przekąska staje się międzynarodowym symbolem klasy pracującej – prekariatu, który zastąpił XX-wieczny proletariat. Na gazecie wydrukowane są napisy w alfabecie łacińskim i cyrylicy. Nagłówek głosi po francusku: „Noblesse oblige, précariat exige” – szlachectwo zobowiązuje, prekariat wymaga. 

Slavs and Tatars

Slavs and Tatars to międzynarodowy kolektyw artystyczny założony przez Kasię Korczak i Payama Sharifiego. W centrum ich zainteresowań znajduje się obszar geograficzny „na wschód od byłego Muru Berlińskiego i na zachód od Wielkiego Muru Chińskiego” z jego mieszanką kultur, języków i religii. Interdyscyplinarna praktyka Slavs and Tatars bazuje na pogłębionym researchu – ideologii, systemów filozoficznych czy językowych. Pracują w cyklach tematycznych, które prezentują w formie wystaw, książek i wykładów performatywnych. Powagę poruszanych tematów przełamują poczuciem humoru, którego nośnikiem jest język (a właściwie splątanie języków) i specyficzne zderzenie ważkich treści z lekką formą. Tworzone przez Slavs and Tatars obiekty i instalacje są wykonywane zarówno w tradycyjnych technikach rzemieślniczych ze szlachetnych materiałów, jak i maszynowo przy użyciu środków masowej produkcji. Ta dbałość o formę jest wyrazem krytycznego namysłu nad kwestiami globalizacji i homogenizacji kultury. Slavs and Tatars swoją działalność określają mianem „archeologii codzienności”.
 

Slavs and Tatars to międzynarodowy kolektyw artystyczny założony przez Kasię Korczak i Payama Sharifiego. W centrum ich zainteresowań znajduje się obszar geograficzny „na wschód od byłego Muru Berlińskiego i na zachód od Wielkiego Muru Chińskiego” z jego mieszanką kultur, języków i religii. Interdyscyplinarna praktyka Slavs and Tatars bazuje na pogłębionym researchu – ideologii, systemów filozoficznych czy językowych. Pracują w cyklach tematycznych, które prezentują w formie wystaw, książek i wykładów performatywnych. Powagę poruszanych tematów przełamują poczuciem humoru, którego nośnikiem jest język (a właściwie splątanie języków) i specyficzne zderzenie ważkich treści z lekką formą. Tworzone przez Slavs and Tatars obiekty i instalacje są wykonywane zarówno w tradycyjnych technikach rzemieślniczych ze szlachetnych materiałów, jak i maszynowo przy użyciu środków masowej produkcji. Ta dbałość o formę jest wyrazem krytycznego namysłu nad kwestiami globalizacji i homogenizacji kultury. Slavs and Tatars swoją działalność określają mianem „archeologii codzienności”.

 

Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych zgodnie z Polityką prywatności. Jeśli nie wyrażasz zgody, prosimy o wyłącznie cookies w przeglądarce. Więcej →

Zmiany w Polityce Prywatności


Zgodnie z wymogami prawnymi nałożonymi przez Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE, w niniejszym Serwisie obowiązuje nowa Polityka prywatności, w której znajdują się wszystkie informacje dotyczące zbierania, przetwarzania i ochrony danych osobowych użytkowników tego Serwisu.

Przypominamy ponadto, że dla prawidłowego działania serwisu używamy informacji zapisanych w plikach cookies. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić ustawienia dotyczące plików cookies.

Jeśli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie cookies w niniejszym Serwisie, prosimy o zmianę ustawień w przeglądarce lub opuszczenie Serwisu.

Polityka prywatności