Jerzy Nowosielski
bez tytułu
FSP ING 0008
Malarstwo Jerzego Nowosielskiego ma charakter syntetyczny, jest poszukiwaniem sposobu, by w jednej kompozycji zawrzeć postrzeganie człowieka, sztuki, harmonii i piękna. Czasami dążenie do uzyskania całościowego obrazu jest posunięte tak daleko, że figuratywny obraz zbliża się do abstrakcji. Właśnie tak artysta przedstawił w swojej serii grafik kobiece sylwetki. Smukłe postacie zastygły w wystudiowanych pozach, są umownie zarysowane konturem, nie sposób dojrzeć ich twarzy. Ograniczenie palety kolorów, zastosowanie refleksów światła i strefowego podziału pracy to charakterystyczne cechy stylu Nowosielskiego, w którym można odnaleźć inspiracje bizantyjskimi ikonami i europejską sztuką sakralną.
Jerzy Nowosielski
ur. 1923, Kraków – zm. 2011, tamże
Malarz. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Najważniejszymi malarskimi inspiracjami były dla niego doktryna prawosławia i tradycja pisania ikon. Czerpał z nich technikę, wyważoną kompozycję i oszczędną linię, ale były również przedmiotem jego studiów i tekstów teoretycznych. Stworzył wiele polichromii w kościołach prawosławnych i katolickich w Polsce. Był członkiem II Grupy Krakowskiej. Reprezentował Polskę na 28. Międzynarodowej Wystawie Sztuki – La Biennale di Venezia (1956) i na 5. Biennale w São Paulo (1959). Otrzymał Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1998), najwyższe odznaczenie Cerkwi prawosławnej w Polsce – Medal św. Marii Magdaleny II stopnia (1985), a także doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1996 roku wraz z żoną założył Fundację Nowosielskich wspierającą młodych artystów. Mieszkał i pracował w Krakowie.
ur. 1923, Kraków – zm. 2011, tamże
Malarz. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Najważniejszymi malarskimi inspiracjami były dla niego doktryna prawosławia i tradycja pisania ikon. Czerpał z nich technikę, wyważoną kompozycję i oszczędną linię, ale były również przedmiotem jego studiów i tekstów teoretycznych. Stworzył wiele polichromii w kościołach prawosławnych i katolickich w Polsce. Był członkiem II Grupy Krakowskiej. Reprezentował Polskę na 28. Międzynarodowej Wystawie Sztuki – La Biennale di Venezia (1956) i na 5. Biennale w São Paulo (1959). Otrzymał Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1998), najwyższe odznaczenie Cerkwi prawosławnej w Polsce – Medal św. Marii Magdaleny II stopnia (1985), a także doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1996 roku wraz z żoną założył Fundację Nowosielskich wspierającą młodych artystów. Mieszkał i pracował w Krakowie.