Kolekcja

Krytycy nazywają prace Michała Budnego plastycznym haiku, poezją zamkniętą w surowej, geometrycznej formie. Kompozycja miejska mieści się w tej stylistyce – konstrukcja z tekturowych płaszczyzn tworzy studium miasta, abstrakcyjną układankę z budynków, murku, ulic i zaułków. Nie wiadomo jednak, co jest na zewnątrz, a co w środku, co jest chodnikiem, a co ulicą, czy ściana nas osłoni, czy wystawi na widok. „Jak w klasycznym labiryncie ściany wyznaczają możliwy kierunek przemieszczania się – zawsze wzdłuż muru, który wytycza bieg ulic” – napisał o tej pracy Jan Verwoert w monografii artysty.

Rzeźbiarz, twórca instalacji i prac site-specific. Ukończył liceum plastyczne. Na początku pracował w mniejszej skali z kartonem i papierem, by ostatecznie przejść do dużych form z metalu i drewna. Tworzy ascetyczne obiekty, dla których wzorem są prawdziwe przedmioty, określająca je przestrzeń i wypełniające ją zjawiska. W 2008 roku brał udział w Manifesta 7, a rok później jego prace znalazły się w wydanej przez Phaidon publikacji Vitamin 3-D: New Perspectives in Sculpture and Installation autorstwa Nancy Adajania i Anne Ellegood. Mieszka i pracuje w Warszawie.