Kolekcja

Twórczość fotograficzna Emilii Kiny jest nierozerwalnie związana z jej malarstwem. Te dwa media są ze sobą sprzęgnięte i organicznie się uzupełniają. Prace wykonane w 2023 roku to powrót po dłuższej przerwie do fotografii bliskiej artystce. Przez całe studia uczęszczała do pracowni fotografii, gdzie również zrobiła aneks do dyplomu.

Emilia Kina unika codziennych, realistycznych kadrów, pracując z precyzyjnie opracowanymi rozwiązaniami kompozycyjnymi. Przykładem jest dyptyk z 2023 roku, na którym widzimy postać odwróconą plecami do widza, z kaskadą włosów o strukturze ciężkiej, opadającej tkaniny. Włosy w tym kontekście jawią się jako coś niezwykle intymnego, co pozwala nam na pewną transformację, a jednocześnie stanowi osłonę przed światem zewnętrznym. Zabieg sfotografowania postaci dwukrotnie, z lekkim przechyleniem głowy w lewo, wprowadza do kompozycji obietnicę odkrycia tożsamości osoby na fotografii. To podejście przypomina portrety Vilhelma Hammershøia, które także często przedstawiają odwrócone postacie.

Zarówno malarskie, jak i fotograficzne kompozycje Kiny podkreślają rolę światła oraz szczegółów. Pomimo wykraczania poza typowe cechy figuratywne, drzemie w nich narracyjny potencjał oraz poczucie nieuchwytności i efemeryczności chwili.

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Dyplom z malarstwa obroniła w pracowni prof. Adama Brinckena, a aneks z fotografii w pracowni Tomasza Agata Błońskiego. Zajmuje się malarstwem i fotografią. Tworzy również aranżacje wystaw, współpracowała m.in. z Fundacją Stefana Gierowskiego, warszawskim Muzeum Literatury czy Muzeum Manggha w Krakowie. W jej realizacjach malarskich powraca motyw kurtyny lub zasłony. Modyfikuje podobrazia, nadając malowanym materiałom iluzję falowania i powiewania. W okresie pandemii powstały pierwsze prace z serii spotlightów, w których ważnym elementem kompozycji było światło. Artystkę interesuje zagadnienie materialności obrazu. Jej prace często mają swoje źródło w refleksji teoretycznej, w szczególności w renesansowych traktatach poświęconych malarstwu, w tym koncepcji obrazu jako okna oraz teorii fotografii. Mieszka i pracuje w Krakowie.