Kolekcja

Jerzy Nowosielski

bez tytułu

sygn. XIIIXV, 1997, serigrafia, papier, 89 × 74 cm

Jerzy Nowosielski tworzył nie tylko obrazy figuratywne, interesował się również abstrakcją geometryczną. Studia nad ikonami uświadomiły mu, że te dwie tendencje w sztuce się nie wykluczają i w każdym obrazie mogą ze sobą współistnieć. Pozornie nieprzedstawiająca niebieska abstrakcja może przypominać tradycyjną chińską układankę tangram, a jej poszczególne elementy wyglądające jak kobiece korpusy – fragmenty innych dzieł Nowosielskiego, zwłaszcza tych figuratywnych. „Malarstwo abstrakcyjne jest dla mnie formą reagowania naszej ludzkiej świadomości na świadomość pozazmysłową. Obrazy abstrakcyjne są to zapisy adekwatne do rzeczywistości bytów subtelnych, które wpływają na nas i naszą wrażliwość. Zapisy te są nietożsame, nie ilustrują rzeczywistości bytów subtelnych” – tłumaczył w jednym wywiadów.

Jerzy Nowosielski

ur. 1923, Kraków – zm. 2011, tamże

Malarz. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Najważniejszymi malarskimi inspiracjami były dla niego doktryna prawosławia i tradycja pisania ikon. Czerpał z nich technikę, wyważoną kompozycję i oszczędną linię, ale były również przedmiotem jego studiów i tekstów teoretycznych. Stworzył wiele polichromii w kościołach prawosławnych i katolickich w Polsce. Był członkiem II Grupy Krakowskiej. Reprezentował Polskę na 28. Międzynarodowej Wystawie Sztuki – La Biennale di Venezia (1956) i na 5. Biennale w São Paulo (1959). Otrzymał Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1998), najwyższe odznaczenie Cerkwi prawosławnej w Polsce – Medal św. Marii Magdaleny II stopnia (1985), a także doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1996 roku wraz z żoną założył Fundację Nowosielskich wspierającą młodych artystów. Mieszkał i pracował w Krakowie.

ur. 1923, Kraków – zm. 2011, tamże

Malarz. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Najważniejszymi malarskimi inspiracjami były dla niego doktryna prawosławia i tradycja pisania ikon. Czerpał z nich technikę, wyważoną kompozycję i oszczędną linię, ale były również przedmiotem jego studiów i tekstów teoretycznych. Stworzył wiele polichromii w kościołach prawosławnych i katolickich w Polsce. Był członkiem II Grupy Krakowskiej. Reprezentował Polskę na 28. Międzynarodowej Wystawie Sztuki – La Biennale di Venezia (1956) i na 5. Biennale w São Paulo (1959). Otrzymał Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1998), najwyższe odznaczenie Cerkwi prawosławnej w Polsce – Medal św. Marii Magdaleny II stopnia (1985), a także doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1996 roku wraz z żoną założył Fundację Nowosielskich wspierającą młodych artystów. Mieszkał i pracował w Krakowie.

Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych zgodnie z Polityką prywatności. Jeśli nie wyrażasz zgody, prosimy o wyłącznie cookies w przeglądarce. Więcej →

Zmiany w Polityce Prywatności


Zgodnie z wymogami prawnymi nałożonymi przez Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE, w niniejszym Serwisie obowiązuje nowa Polityka prywatności, w której znajdują się wszystkie informacje dotyczące zbierania, przetwarzania i ochrony danych osobowych użytkowników tego Serwisu.

Przypominamy ponadto, że dla prawidłowego działania serwisu używamy informacji zapisanych w plikach cookies. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić ustawienia dotyczące plików cookies.

Jeśli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie cookies w niniejszym Serwisie, prosimy o zmianę ustawień w przeglądarce lub opuszczenie Serwisu.

Polityka prywatności