Katarzyna Kozyra
Lou Salomé Palais Schwarzenberg: Carriage
FSP ING 0211
Fotografia należy do cyklu Lou Salomé, który Kozyra zrealizowała w 2005 roku w Wiedniu. Na cykl składa się performans dokamerowy i seria zdjęć, w których artystka wciela się w postać Lou Salomé – pisarki i psychoanalityczki, uczennicy Sigmunda Freuda, oraz ikony wiedeńskich kręgów artystycznych przełomu XIX i XX wieku. Kompozycja pracy wzorowana jest na zdjęciu z 1882 roku przedstawiającym Lou Salomé powożącą wózkiem zaprzężonym w filozofów Paula Rée oraz Friedricha Nietzschego. Komiczna scena została zaaranżowana przez Nietzschego niedługo po tym, jak Lou Salomé odrzuciła oświadczyny obu mężczyzn. Katarzyna Kozyra wciela się w historyczną postać kobiecą, która mimo wybitnej inteligencji, dorobku, oraz niekwestionowanego wpływu na życie i twórczość najsłynniejszych myślicieli epoki, została zepchnięta na margines historii. Artystce towarzyszą postacie ubrane w kostiumy psów (wabiących się Rilke i Nietzsche), które poddaje tresurze. Psie maski w karykaturalny sposób przywołują rysy twarzy słynnego poety i filozofa. Kozyra–Salomé jest posągowa i dominująca, a podporządkowane jej stworzenia niezgrabne i komiczne. To dowcipny, ale triumfalny odwet na męskocentrycznej narracji historycznej.
Katarzyna Kozyra
ur. 1963, Warszawa
Rzeźbiarka, autorka performansów, filmów, fotografii, instalacji wideo oraz akcji artystycznych. Absolwentka Wydziału Rzeźby warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jest jedną z najważniejszych przedstawicielek nurtu sztuki krytycznej. Jej praca dyplomowa – Piramida zwierząt zrealizowana w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego w 1993 roku – odbiła się szerokim echem w mediach głównego nurtu. W swojej twórczości zadaje fundamentalne pytania dotyczące życia i śmierci, dotykając kwestii cielesności, tożsamości, moralności i przemijania. Nie boi się poruszać tematów tabu i naruszać konwencji społecznych, wzbudzając kontrowersje i mierząc z gwałtownymi reakcjami publiczności. W 1999 roku reprezentowała Polskę na 48. Biennale Sztuki w Wenecji, gdzie za instalację wideo Łaźnia męska otrzymała honorowe wyróżnienie. Prace Kozyry były wielokrotnie nagradzane i wystawiane w muzeach i instytucjach na całym świecie. W 2012 roku artystka utworzyła Fundację Katarzyny Kozyry, która koncentruje swoje działania na wspieraniu aktywności kobiet w obszarze kultury i sztuki. Mieszka i pracuje w Warszawie.
ur. 1963, Warszawa
Rzeźbiarka, autorka performansów, filmów, fotografii, instalacji wideo oraz akcji artystycznych. Absolwentka Wydziału Rzeźby warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jest jedną z najważniejszych przedstawicielek nurtu sztuki krytycznej. Jej praca dyplomowa – Piramida zwierząt zrealizowana w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego w 1993 roku – odbiła się szerokim echem w mediach głównego nurtu. W swojej twórczości zadaje fundamentalne pytania dotyczące życia i śmierci, dotykając kwestii cielesności, tożsamości, moralności i przemijania. Nie boi się poruszać tematów tabu i naruszać konwencji społecznych, wzbudzając kontrowersje i mierząc z gwałtownymi reakcjami publiczności. W 1999 roku reprezentowała Polskę na 48. Biennale Sztuki w Wenecji, gdzie za instalację wideo Łaźnia męska otrzymała honorowe wyróżnienie. Prace Kozyry były wielokrotnie nagradzane i wystawiane w muzeach i instytucjach na całym świecie. W 2012 roku artystka utworzyła Fundację Katarzyny Kozyry, która koncentruje swoje działania na wspieraniu aktywności kobiet w obszarze kultury i sztuki. Mieszka i pracuje w Warszawie.