Kolekcja

Autorka kolaży, fotografii i instalacji, rzeźbiarka i performerka. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, m.in. w pracowni prof. Oskara Hansena. Na początku lat 70. razem z Przemysławem Kwiekiem stworzyła duet KwieKulik. W swoim prywatnym mieszkaniu w Warszawie prowadziła wtedy nieoficjalną Pracownię Działań, Dokumentacji i Upowszechniania (PDDiU), w ramach której oprócz archiwizacji własnej twórczości realizowała różnego rodzaju działania o eksperymentalnym i nowatorskim charakterze. Od końca lat 80. działa indywidualnie, tworząc głównie kolaże fotograficzne złożone z setek drobnych elementów, które są jej własnymi zaaranżowanymi fotografiami. Reprezentowała Polskę na 47. Międzynarodowej Wystawie Sztuki – La Biennale di Venezia w 1997 roku. Mieszka i pracuje w Łomiankach pod Warszawą.

W pracy Wspaniałość siebie III Zofia Kulik tworzy własny wizerunek na wzór majestatycznego wyobrażenia monarchini sprzed wieków, królowej Elżbiety I. Artystka wytrąca jej z rąk insygnia władzy, wkładając w zamian ogórek i kwiat dziurawca. Osobliwy i pełen symboli strój tka z wielokrotnie powtarzających się sylwetek ludzkich wykonujących tajemnicze, rytualne gesty – w tej roli występuje Zbigniew Libera, który przez wiele lat był modelem Kulik. Swoje symboliczne fotograficzne światy artystka buduje z tworzonych przez siebie wizerunków i zmultiplikowanych obrazów, w których odbijają się europejska historia i tradycja. „Dawniej zamożne arystokratki zbierały rożne kosztowności, biżuterię, jakieś osobliwości. Ja kolekcjonuję wizerunki. Można powiedzieć, że jestem bogata w wizerunki. Ubieram się w nie” – komentuje tę pracę Zofia Kulik.