Kolekcja

Malarz, rysownik, tworzy animacje, rzeźby i obiekty 3D. Ukończył malarstwo w pracowni prof. Leona Tarasewicza na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Założyciel i wokalista discopolowego zespołu Galactics, członek nieistniejącego już kolektywu projektowego Czosnek Studio. Współkurator organizowanej przez Fundację Sztuki Polskiej ING wystawy Sztuka w naszym wieku. Inspiruje go współczesna kultura wizualna oraz materialna – jak sportowe buty czy sprzęt elektroniczny, które są symbolami statusu oraz określonego stylu życia. Jego estetyka przywodzi na myśl komiks albo grę komputerową, a zaludnione przez postacie prace często mają wymiar humorystyczny (ale nigdy ironiczny). Mieszka i pracuje w Warszawie.

Scena pojednania układem nawiązuje do figuralnych kompozycji malarstwa historycznego, ale u Rafała Dominika powaga znanego motywu ikonograficznego przeobraża się niemal w komizm. Statyczne sylwetki jednoczących się Polaków wydają się monumentalne, ale toporne – jak prymitywny, naiwny pomnik. Zastygli w uścisku dłoni półnadzy Polacy przypominają ludzi z epoki kamienia, chociaż ich fryzury (szczególnie kobiet) są zdecydowanie współczesne. Można podejrzewać, że proces jednoczenia się Polaków trwa od wielu wieków, i mimo najlepszych chęci utknął w martwym punkcie. Może nigdy nie będzie mu dane z sukcesem się zakończyć.

Rafał Dominik jest miłośnikiem i znawcą disco polo – przez pewien czas współtworzył nawet discopolową grupę Galactics. Chłopaki z wczesnego Top One to portret członków popularnego na przełomie lat 80. i 90. zespołu, którego skład kilkakrotnie się zmieniał. Na rysunku artysta uwiecznił prawdopodobnie wieloletniego wokalistę Top One Pawła Kucharskiego oraz pochodzącego z Ghany Daniela Osafo Oware, tancerza z teledysku do najsławniejszego utworu Top One Ole Olek!, skomponowanego na potrzeby kampanii prezydenckiej Aleksandra Kwaśniewskiego w 1995 roku. Twarze mężczyzn są na tyle uproszczone i pozbawione cech charakterystycznych, że tylko dzięki tytułowi wiemy, kogo artysta sportretował. Sugestywny układ ciał tworzy wypełnioną emocjami, lecz wciąż kameralną scenę.

Inteligent… to cyfrowy model 3D, ale pod względem formalnym bohaterowie są podobni do postaci rysowanych przez Rafała Dominika analogowo – ołówkiem czy aerografem na papierze. Praca po raz pierwszy pokazana została w internetowej galerii Kliki i Obroty. Tę wirtualną grupę rzeźbiarską można powiększać i zmniejszać, obracać i oglądać z różnych perspektyw, ale w centrum pozostają zawsze przyszpilone do środka okna przeglądarki dłonie Inteligenta i Nieinteligenta. Różnica wielkości ich dłoni faktycznie wydaje się znacząca – tylko jak określić, który jest który? Przypuszczenia siłą rzeczy wyciągają na światło dzienne głęboko zakorzenione stereotypy. Postacie to u Rafała Dominika symbole i nośniki znaczeń i wartości, a opisowe, wręcz narracyjne tytuły uruchamiają zakodowane w jego pracach opowieści.