Kolekcja

Malarz, twórca rysunków, rzeźb, instalacji i wideo. Studiował architekturę na Politechnice Krakowskiej i grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jest współtwórcą (wraz z m.in. Marcinem Maciejowskim i Wilhelmem Sasnalem) grupy Ładnie, będącej największym fenomenem w sztuce polskiej przełomu wieków i mającej wielu naśladowców wśród kolejnych pokoleń twórców. Bujnowski jest artystą radykalnym, w swoich pracach łączy malarstwo z konceptualizmem i figurację z abstrakcją, czasem jeden obraz malując wielokrotnie czy też ograniczając się do jednego koloru farby. Malarstwo może być dla niego okazją do stworzenia instrukcji, jak wykonać portret papieża, do przygotowania transparentów na manifestację albo do odmalowania fasady siedziby instytucji zapraszającej go do współpracy. W latach 1998–2001 prowadził Galerię Otwartą, której przestrzenią wystawienniczą było kilka krakowskich billboardów. Jest również autorem rzeźb w przestrzeni publicznej, jak Pomnik neurotyków. Kałuża Oskara, którą w 2019 roku odsłonięto w Alejach Ujazdowskich 4 w Warszawie. Otrzymał międzynarodową nagrodę Kunstpreis Europas Zukunft 2005 oraz Nagrodę im. Jana Cybisa za rok 2018. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Graboszyce to efekt malarskich poszukiwań, które Rafał Bujnowski prowadzi w najbliższym otoczeniu. Rejestruje banalne, pospolite elementy polskiej rzeczywistości i nadaje im rangę symboli zbiorowego doświadczenia. Domy przedstawione na płótnach z tego cyklu mogłyby stać nie w Graboszycach, ale w każdej polskiej miejscowości. Z tych obrazów nie sposób wyczytać indywidualnych historii – są proste, toporne, malowane „rzemieślniczo”, tak jak murarz buduje dom. Ich kształty pokrywają się z kształtami architektury, oddając skosy krawędzi dachów i skróty perspektywy.

Graboszyce to efekt malarskich poszukiwań, które Rafał Bujnowski prowadzi w najbliższym otoczeniu. Rejestruje banalne, pospolite elementy polskiej rzeczywistości i nadaje im rangę symboli zbiorowego doświadczenia. Domy przedstawione na płótnach z tego cyklu mogłyby stać nie w Graboszycach, ale w każdej polskiej miejscowości. Z tych obrazów nie sposób wyczytać indywidualnych historii – są proste, toporne, malowane „rzemieślniczo”, tak jak murarz buduje dom. Ich kształty pokrywają się z kształtami architektury, oddając skosy krawędzi dachów i skróty perspektywy.

Graboszyce to efekt malarskich poszukiwań, które Rafał Bujnowski prowadzi w najbliższym otoczeniu. Rejestruje banalne, pospolite elementy polskiej rzeczywistości i nadaje im rangę symboli zbiorowego doświadczenia. Domy przedstawione na płótnach z tego cyklu mogłyby stać nie w Graboszycach, ale w każdej polskiej miejscowości. Z tych obrazów nie sposób wyczytać indywidualnych historii – są proste, toporne, malowane „rzemieślniczo”, tak jak murarz buduje dom. Ich kształty pokrywają się z kształtami architektury, oddając skosy krawędzi dachów i skróty perspektywy.