Stefan Gierowski

ur. 1925, Częstochowa - zm. 2022, Warszawa

Malarz, pedagog. Absolwent malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wieloletni profesor na warszawskiej uczelni. Zadebiutował w 1955 roku, pokazując swoje prace na legendarnej wystawie Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi w warszawskim Arsenale. Wkrótce związał się z warszawską galerią Krzywe Koło. Początkowo malował obrazy figuratywne, ale zafascynowany kubizmem szybko skupił się na abstrakcji. Jego malarstwo nosi cechy zarówno sztuki informel, jak i konstruktywizmu. Brał udział w 5. Międzynarodowym Biennale Sztuki Współczesnej w São Paulo. Mieszka i pracuje w Konstancinie-Jeziornie.

Obraz DCLXXIV

1994, olej, płótno, 135 × 100 cm

Stefan Gierowski poddaje swoje prace redukcji i porządkowaniu. Tworząc Obraz DCLXXIV, ograniczył się do przedstawienia światła i koloru wraz z jego konotacjami – żołto-pomarańczowa barwa kojarzy się z ciepłem, słońcem i odpoczynkiem, a z drugiej strony to kolor jadowity, symbolizujący gwałtowne życie wewnętrzne, amplitudę uczuć i emocji. Te treści nie są niczym zakłócone, nawet tytuł obrazu jest syntetyczny i podporządkowany malarskiej dyscyplinie. Gierowski używa rzymskiej numeracji do nazywania swoich abstrakcyjnych obrazów od 1957 roku.

bez tytułu

1993, akwarela, papier, 38 × 56,5 cm

Akwarelowe prace Stefana Gierowskiego są jak notatki z malarskich eksperymentów, powstałe jako wyraz jego fascynacji wschodnią kaligrafią. Malując obraz z kolekcji Fundacji, artysta prowadził pędzel tak, by dało się zaobserwować przebieg linii w obrębie smugi, grę świateł, sposób oddziaływania na siebie poszczególnych kolorów. Dzieło jest kompozycyjnym majstersztykiem – prosty zabieg podzielenia obrazu na dwie niegeometryczne strefy stwarza przestrzeń, w której malarz sprawdza możliwości abstrakcji.

bez tytułu

1994, akwarela, papier, 38 × 53,5 cm

Akwarelowe prace Stefana Gierowskiego są jak notatki z malarskich eksperymentów, powstałe jako wyraz jego fascynacji wschodnią kaligrafią. Malując obraz z kolekcji Fundacji, artysta prowadził pędzel tak, by dało się zaobserwować przebieg linii w obrębie smugi, grę świateł, sposób oddziaływania na siebie poszczególnych kolorów. Dzieło jest kompozycyjnym majstersztykiem – prosty zabieg podzielenia obrazu na dwie niegeometryczne strefy stwarza przestrzeń, w której malarz sprawdza możliwości abstrakcji.

bez tytułu

1995, akwarela, papier, 38 × 55,5 cm

Akwarelowe prace Stefana Gierowskiego są jak notatki z malarskich eksperymentów, powstałe jako wyraz jego fascynacji wschodnią kaligrafią. Malując obraz z kolekcji Fundacji, artysta prowadził pędzel tak, by dało się zaobserwować przebieg linii w obrębie smugi, grę świateł, sposób oddziaływania na siebie poszczególnych kolorów. Dzieło jest kompozycyjnym majstersztykiem – prosty zabieg podzielenia obrazu na dwie niegeometryczne strefy stwarza przestrzeń, w której malarz sprawdza możliwości abstrakcji.

Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych zgodnie z Polityką prywatności. Jeśli nie wyrażasz zgody, prosimy o wyłącznie cookies w przeglądarce. Więcej →

Zmiany w Polityce Prywatności


Zgodnie z wymogami prawnymi nałożonymi przez Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE, w niniejszym Serwisie obowiązuje nowa Polityka prywatności, w której znajdują się wszystkie informacje dotyczące zbierania, przetwarzania i ochrony danych osobowych użytkowników tego Serwisu.

Przypominamy ponadto, że dla prawidłowego działania serwisu używamy informacji zapisanych w plikach cookies. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić ustawienia dotyczące plików cookies.

Jeśli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie cookies w niniejszym Serwisie, prosimy o zmianę ustawień w przeglądarce lub opuszczenie Serwisu.

Polityka prywatności