Dorota Buczkowska

ur. 1971, Warszawa

Autorka instalacji, obiektów, prac wideo, obrazów, rysunków i fotografii. Absolwentka konserwacji i rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w École Nationale Supérieure d’Arts à la Villa Arson w Nicei. Często odnosi się do cielesności, wnikliwie obserwuje otoczenie i tworzy dzieła nawiązujące do konkretnych historii. Jej twórczość to wysublimowana, niekiedy poetycka analiza percepcji rzeczywistości. Balansuje na granicy piękna i poczucia odrazy, łagodności i brutalności, przyjemności i bólu. Mieszka i pracuje w Warszawie.

bez tytułu

z cyklu Nie wszystkie fragmenty są kompletne, 2011, olej, płótno, 100 × 80 cm

Obraz Doroty Buczkowskiej pełen jest nieoczywistości i intrygujących efektów malarskich. Artystka uzyskała je poprzez użycie różnych spoiw i gatunków pędzli, zastosowanie różnej gęstości farby i kolejności jej nakładania, a także poprzez to, czy do farby wkłada pędzel suchy, czy zamoczony w wodzie. W prezentowanej tu pracy porusza wątki intymności i cielesności, obecne także w jej wcześniejszych rysunkach. Obraz przedstawia abstrakcyjną formę, miękką i częściowo półprzezroczystą. Jej włochate krawędzie zacierają granicę wnętrza i zewnętrza, dezorientując i nie sugerując obecności narządów znanych z atlasów anatomicznych. Tytuł cyklu wskazuje, że fragment ten jest częścią jakiejś większej całości.

bez tytułu

z cyklu Żółć zwykła brała się z wątroby, 2012, szminka, tusz, podkład, ołówek, papier akwarelowy, 29 × 21 cm

Abstrakcyjne prace Doroty Buczkowskiej przywodzą na myśl fragmenty ciała, organów lub tkanek. Do ich namalowania artystka zamiast farb użyła kosmetyków do makijażu – dzięki temu eteryczne, półprzezroczyste tłuste plamy barw przywołują koloryt ludzkiej skóry. Obrazy te odwołują się do relacji cielesności z emocjami rozumianymi jako reakcje chemiczne. Zgodnie z teorią Hipokratesa ludzi łączą podobne cechy charakteru; filozof ten wierzył, że każdy typ osobowości wiąże się z innym spośród fluidów w ciele, tzw. humorów: żółci zwykłej, żółci czarnej, krwi i flegmy, którym przypisane są poszczególne kolory.

bez tytułu

z cyklu Żółć zwykle brała się z wątroby, 2012, szminka, tusz, podkład, ołówek, papier akwarelowy, 29 × 21 cm

Abstrakcyjne prace Doroty Buczkowskiej przywodzą na myśl fragmenty ciała, organów lub tkanek. Do ich namalowania artystka zamiast farb użyła kosmetyków do makijażu – dzięki temu eteryczne, półprzezroczyste tłuste plamy barw przywołują koloryt ludzkiej skóry. Obrazy te odwołują się do relacji cielesności z emocjami rozumianymi jako reakcje chemiczne. Zgodnie z teorią Hipokratesa ludzi łączą podobne cechy charakteru; filozof ten wierzył, że każdy typ osobowości wiąże się z innym spośród fluidów w ciele, tzw. humorów: żółci zwykłej, żółci czarnej, krwi i flegmy, którym przypisane są poszczególne kolory.

Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych zgodnie z Polityką prywatności. Jeśli nie wyrażasz zgody, prosimy o wyłącznie cookies w przeglądarce. Więcej →

Zmiany w Polityce Prywatności


Zgodnie z wymogami prawnymi nałożonymi przez Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE, w niniejszym Serwisie obowiązuje nowa Polityka prywatności, w której znajdują się wszystkie informacje dotyczące zbierania, przetwarzania i ochrony danych osobowych użytkowników tego Serwisu.

Przypominamy ponadto, że dla prawidłowego działania serwisu używamy informacji zapisanych w plikach cookies. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić ustawienia dotyczące plików cookies.

Jeśli nie wyrażasz zgody na wykorzystywanie cookies w niniejszym Serwisie, prosimy o zmianę ustawień w przeglądarce lub opuszczenie Serwisu.

Polityka prywatności