Kolekcja

Malarz, twórca rysunków, obiektów i prac wideo. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Należy do pokolenia artystów „zmęczonych rzeczywistością”, na początku XXI wieku czerpał inspiracje z surrealizmu, malarstwa metafizycznego i sztuki kultur pozaeuropejskich. W ostatnich latach zwraca się ku symbolice religijnej i obiektom kultu, często współpracując z artystką Hyon Gyon, której twórczość odnosi się do koreańskiego szamanizmu i energii transcendentalnej. Brał udział w wystawie głównej Il Palazzo Enciclopedico na 55. Międzynarodowej Wystawie Sztuki – La Biennale di Venezia w 2013 roku. Mieszka i pracuje w Krakowie.

O Jakubie Julianie Ziółkowskim mówi się, że stosuje „strategię zarastania”. Jego prace wypełniają charakterystyczne bujne rośliny uchwycone w momencie dynamicznego wzrostu. „Zarastanie” należy rozumieć również mniej dosłownie, jako horror vacui – płótna artysty pokrywa mnóstwo drobnych elementów, zarówno abstrakcyjnych, jak i figuratywnych. Na obrazie widać drzewko, którego korzenie rozsadziły doniczkę. Stół, na którym leży, jest przezroczysty, jego krawędzie zaznaczają drobne białe paciorki. Mebel jest czymś jedynie umownym, podczas gdy widoczna przy górnej krawędzi płótna roleta ma realistyczny charakter. Przypomina o dawnej praktyce zasłaniania obrazów kotarą w celu podniesienia ich wartości.

Egzotyczne trawy, wijące się pędy, drobne kwiaty – te motywy pojawiły się w twórczości Jakuba Juliana Ziółkowskiego po podróży do Brazylii. Obraz nie jest jednak malarską notatką z wyprawy; inspiracje są umowne, przefiltrowane przez wrażliwość i charakterystyczny styl artysty. Ziółkowski chętnie używa skali mikro. Rozkłada na poszczególne elementy ludzkie ciało, bada je i pokazuje jego strukturę. W tej pracy można dopatrywać się przedstawienia „człowieka pierwotnego”, bliskiego naturze i organicznie z nią związanego.