Jakub Woynarowski
ur. 1982, Stalowa Wola
Rysownik, grafik, twórca komiksów, artbooków, filmów i instalacji, kurator. Studiował grafikę i intermedia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Łączy badania nad historią sztuki z praktyką artystyczną. Kwestionuje obiegowe sądy i powszechnie przyjęte fakty. Swoimi pracami zwraca uwagę, że idee modernizmu i awangardy wcale nie były tak oryginalne, za jakie uchodziły, i że pojawiały się już we wcześniejszych stuleciach. Jest również twórcą komiksów prezentowanych w formie esejów czy atlasów wizualnych, a czasem powieści graficznych, za które otrzymał m.in. Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Łodzi (2007) oraz Grand Prix Ogólnopolskiego Konkursu Książek i Albumów o Sztuce (2011). Jego projekt analizujący symbolikę baldachimu nagrobka Józefa Piłsudskiego, zrealizowany wraz z Instytutem Architektury, reprezentował Polskę na 14. Międzynarodowej Wystawie Architektury – La Biennale di Venezia w 2014 roku. Jest również laureatem Paszportu „Polityki” (2014). Mieszka i pracuje w Krakowie.
Et sic in infinitum
FSP ING 0140
Grafika stanowi część projektu Jakuba Woynarowskiego Novus Ordo Seclorum podejmującego próbę przepisania historii Wielkiej Awangardy poprzez włączenie osiągnięć modernizmu w nurt poszukiwań artystycznych związanych z różnego rodzaju praktykami magicznymi, masonerią, alchemią i innymi systemami wiedzy tajemnej. Oś projektu stanowi nieustannie rozbudowywana „mapa śledztwa”, stanowiąca kompilację grafik, kolaży, fotomontaży i diagramów. Jednym z centralnych elementów tego atlasu wizualnego jest symboliczna mapa, prezentująca w formie labiryntowego ogrodu historię artystycznej protoawangardy, której wytwory wtapiają się w przestrzeń halucynacyjnego parku krajobrazowego. Centrum tej landratowej galerii jest stale napełniający się i opróżniający basen, imitujący swą formą zarówno Czarny kwadrat na białym tle Kazimierza Malewicza, jak i grafikę z dzieła Utriusque cosmi maioris scilicet et minoris metaphysica Roberta Fludda z 1617 roku, przedstawiającą czarny kwadrat otoczony tytułową inskrypcją „Et sic in infinitum” – w wolnym tłumaczeniu: „I tak w nieskończoność”.
Veraicon 1
FSP ING 0141
Grafika stanowi część projektu Jakuba Woynarowskiego Novus Ordo Seclorum podejmującego próbę przepisania historii Wielkiej Awangardy poprzez włączenie osiągnięć modernizmu w nurt poszukiwań artystycznych związanych z różnego rodzaju praktykami magicznymi, masonerią, alchemią i innymi systemami wiedzy tajemnej. Oś projektu stanowi nieustannie rozbudowywana „mapa śledztwa”, stanowiąca kompilację grafik, kolaży, fotomontaży i diagramów. Jednym z centralnych elementów tego atlasu wizualnego jest symboliczna mapa, prezentująca w formie labiryntowego ogrodu historię artystycznej protoawangardy, której wytwory wtapiają się w przestrzeń halucynacyjnego parku krajobrazowego. Centrum tej landratowej galerii jest stale napełniający się i opróżniający basen, imitujący swą formą zarówno Czarny kwadrat na białym tle Kazimierza Malewicza, jak i grafikę z dzieła Utriusque cosmi maioris scilicet et minoris metaphysica Roberta Fludda z 1617 roku, przedstawiającą czarny kwadrat otoczony tytułową inskrypcją „Et sic in infinitum” – w wolnym tłumaczeniu: „I tak w nieskończoność”.
Annuit Cœptis
FSP ING 0142
Łacińską frazę „Annuit coeptis” można przetłumaczyć jako: „Bóg spojrzał życzliwie na nasze przedsięwzięcie”. Inskrypcja ta zdobi rewers Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych, której zmodyfikowany wizerunek zajmuje centralne miejsce w diagramie Jakuba Woynarowskiego – trójkąt, w który tradycyjnie wpisywano Oko Opatrzności, został tu zaczerniony, co sprawia, że symbol boskiej władzy pozostaje okryty tajemnicą. Czarny trójkąt stanowi wizualny ekwiwalent znaku zapytania, a możliwych odpowiedzi dostarczają widoczne po obu stronach wyobrażenia nadprzyrodzonej zwierzchności: Oko Czujności oraz oko o zamkniętych powiekach. Podzielona na dwie strefy kompozycja stanowi odzwierciedlenie wertykalnego napięcia dostrzegalnego w symbolicznym wizerunku piramidy, w której dochodzi do scalenia materialnego „fundamentu” i duchowego „zwieńczenia”. Dolna część diagramu przedstawia symbole czterech „żywiołów ziemskich”, a górna – elementy symbolizujące wszechświat, istotę ludzką oraz dwie wieże: Babel i Pomnik III Międzynarodówki Władimira Tatlina, które stają się klamrą łączącą starożytność z nowoczesnością.