Kolekcja

Malarz, autor fotografii, wideo i filmów animowanych. Absolwent malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Na początku tworzył surrealistyczne obrazy odwołujące się do polskiego malarstwa abstrakcyjnego drugiej połowy XX wieku i z założenia traktujące „o niczym”. Potem na pewien czas zrezygnował z tego klasycznego medium, by zająć się współprowadzeniem eksperymentalnego studia graficznego Czosnek (wraz z Rafałem Dominikiem i Katarzyną Przezwańską). Razem z Pawłem Śliwińskim założył także internetową galerię Herostrates, która reprezentowała nieistniejących artystów, a z Pawłem Sysiakiem – Billy Gallery, w ramach działalności której powstały animacje tłumaczące mechanizmy kierujące rynkiem sztuki, ale też niedole współczesnego artysty. W ostatnich latach całkowicie skoncentrował się na malarstwie, tworząc abstrakcyjne portrety znanych osób i amorficzne kompozycje. Laureat „Spojrzeń 2013 – Nagrody Fundacji Deutsche Bank” i Paszportu „Polityki” za rok 2015. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Obrazy Tymka Borowskiego należące do kolekcji Fundacji powstały pod koniec studiów artysty – w czasie, gdy inspirował się „złą sztuką”, jak sam nazywa malarstwo abstrakcyjne tworzone w Polsce w latach 70. XX wieku. Jego prace są surrealistyczne, choć nie odwołują się do podświadomości czy wyobraźni. Powstały pod wpływem zdjęć zobaczonych w gazecie lub przedstawiają fragmenty codziennej rzeczywistości. Na jednym z nich można się dopatrzeć obrazu w obrazie, będącego wizualizacją zła, które niepostrzeżenie fascynuje i wciąga – stąd podtytuł pracy. Na drugim zaciemnione górne rogi płótna mogą sugerować, że artysta patrzy na zagadkową strukturę przez otwór camery obscury.

Obrazy Tymka Borowskiego należące do kolekcji Fundacji powstały pod koniec studiów artysty – w czasie, gdy inspirował się „złą sztuką”, jak sam nazywa malarstwo abstrakcyjne tworzone w Polsce w latach 70. XX wieku. Jego prace są surrealistyczne, choć nie odwołują się do podświadomości czy wyobraźni. Powstały pod wpływem zdjęć zobaczonych w gazecie lub przedstawiają fragmenty codziennej rzeczywistości. Na jednym z nich można się dopatrzeć obrazu w obrazie, będącego wizualizacją zła, które niepostrzeżenie fascynuje i wciąga – stąd podtytuł pracy. Na drugim zaciemnione górne rogi płótna mogą sugerować, że artysta patrzy na zagadkową strukturę przez otwór camery obscury.