20.02.2025
A–Z #9 startujemy z naborem
A–Z to bezpłatny cykl wykładów online o funkcjonowaniu w świecie sztuki, indywidualne konsultacje portfolio oraz Letnia Szkoła
Projekt identyfikacji graficznej A–Z 2025: Jakub de Barbaro
Od teraz możesz się rejestrować na dziewiątą edycję A–Z.
Start programu już 24 marca.
Ankietę rejestracyjną znajdziesz pod linkiem, a poniżej program wykładów.
W tym roku do poprowadzenia wykładów zaprosiłyśmy osoby, których praca twórcza przeplata się z innymi dziedzinami. Usłyszymy artystki i artystów realizujących się również jako edukatorzy, badaczki czy aktywistki.
Program wykładów
- 24.03. Andrea Fraser
Pola współczesnej sztuki – struktury, zależności i strategie działania - 25.03. Anna Konik & Ika Sienkiewicz-Nowacka
Rezydencje od kuchni - 26.03. Grupa Zakole
Artystki na bagnie. O kolektywnych działaniach wyrastających z praktyki terenowej - 27.03. Bartek Buczek
Problemy techniczne. Katalog dobrych praktyk we współpracy z realizatorami wystaw - 31.03. Iza Tarasewicz
Praktyka artystyczna jako sposób na utrzymanie równowagi - 01.04. Daniel Kotowski
Poruszanie w niedostępności - 02.04. Kaja Kusztra
Pijcie ze mnie. Otwarte źródła w kulturze wizualnej - 03.04. Łęctwo (Przemek Sowiński i Gabi Skrzypczak)
Czy można być pomiędzy? Oddolne inicjatywy a rynek sztuki
Wykłady odbywać się będą o stałej porze 18:00-20:00, na platformie Zoom, w dwuczęściowej formule (prezentacja oraz sesja pytań i odpowiedzi). Zachęcamy do uczestnictwa w całym programie, możesz jednak wziąć udział w wybranych spotkaniach i dołączać w ich trakcie. Link do wykładów otrzymasz po wypełnieniu ankiety.
Szczegóły wykładów i informacje o wykładowczyniach i wykładowcach na dole strony.
W kwietniu, maju i czerwcu odbędą się konsultacje portfolio
Wykładowcy A–Z oraz dodatkowo zaproszone osoby z instytucji publicznych i związane z niezależną sceną galeryjną z całej Polski, poprowadzą indywidualne konsultacje portfolio (30-minutowe spotkania online). Po ostatnim wykładzie 3 kwietnia, wszystkie zarejestrowane osoby otrzymają maila z ankietą ewaluacyjną, której uzupełnienie umożliwi zapis na konsultację. Nabór rozpocznie się 4 kwietnia i potrwa do wyczerpania miejsc.
Aby zapisać się na konsultacje musisz mieć przygotowane portfolio. Poprosimy Cię o dołączenie linku do ściągnięcia portfolio via serwis WeTransfer.com, drive.google.com, itp. Portfolio przygotuj w formacie pdf (maksymalnie 20 stron i 20 MB).
Letnia szkoła
Trzecia część programu A–Z, to program mentoringowy dla grupy 8-10 osób, która zostanie wyłoniona na podstawie konsultacji portfolio (szczegóły podamy w trakcie konsultacji).
Masz pytania, napisz do nas: zawodowiec@ing-art.pl
Program
Andrea Fraser. Pola współczesnej sztuki –struktury, zależności i strategie działania
Jak rozpoznać i wykorzystać mechanizmy świata sztuki? Jak rynek, instytucje, akademie kształtują artystów i ich prace? Jak rozumieć sukces artystyczny?
Andrea Fraser – artystka, performerka i profesora sztuki na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. W swojej pracy bada społeczną, finansową i afektywną ekonomię instytucji, dziedzin i grup kulturalnych. Utożsamiając się z feminizmem, performancem i krytyką instytucjonalną, łączy praktyki konceptualizmu oparte na badaniach i działaniach site-specific z feministycznymi badaniami nad podmiotowością i pożądaniem. Tematy te stanowią bazę do analizy form władzy i dominacji wytwarzanych i reprodukowanych w polu sztuki i jej instytucjach.
Anna Konik & Ika Sienkiewicz-Nowacka. Rezydencje od kuchni
Jaka jest rola rezydencji w profesjonalnym rozwoju twórczyń i twórców? Czy jest uniwersalny przepis na skuteczną aplikację? Co zrobić, żeby jak najlepiej skorzystać z rezydencji?
Anna Konik – artystka wizualna, wykładowczyni, doktora sztuk pięknych. Zajmuje się instalacją wideo, art filmem i paradokumentem. Jej praktyka artystyczna obejmuje również fotografię, rysunek, obiekty, fotografię i prace in situ z silnym kontekstem przestrzennym. Prowadzi Pracownię Filmu Eksperymentalnego IV w Katedrze Filmu Eksperymentalnego na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Wykładała na europejskich i polskich akademiach sztuk pięknych i uniwersytetach m.in. w Salzburgu, Bielefeld, Poznaniu, Warszawie i Berlinie.
Ika Sienkiewicz-Nowacka – menadżerka kultury i kuratorka. Pełni funkcję Zastępczyni Dyrektorki ds. Rozwoju w Centrum Sztuki Współczesnej. W 2003 roku stworzyła w U–jazdowskim program rezydencji artystycznych. Jej zainteresowania skupione są na roli rezydencji w ramach praktyki artystycznej i instytucjonalnej. Postrzega pracę kuratorską jako narzędzie do budowania kreatywnych sytuacji i długoterminowych relacji. Stawia na proces, a nie na końcowy efekt.
Grupa Zakole. Artystki na bagnie. O kolektywnych działaniach wyrastających z praktyki terenowej
Jak relacja z ekosystemem kształtuje nasze kolektywne praktyki? Co się może wydarzyć, gdy botaniczka, hydrolog i artystki spotkają się na bagnie? Jak przenieść mokradło do muzeum, nie osuszając go po drodze?
Grupę współtworzą Zuzia Derlacz, Krysia Jędrzejewska-Szmek, Ola Knychalska, Olga Roszkowska i Pola Salicka. Od pięciu lat ich działania zakorzenione są na miejskim mokradle w Warszawie – Zakolu Wawerskim. W ramach kolektywnej praktyki artystki poszukują różnych sposobów doświadczania bagien i zapisu ich historii. W działaniach podkreślają wagę istnienia podobnych przestrzeni w miastach, jak zrozumienia konfliktów narastających wokół kwestii ich zagospodarowania. Poznają mokradło poprzez ucieleśnione praktyki – eksperymentalne spacery, obserwację, rozmowy z osobami związanymi z tym terenem, a także studiowanie map, dokumentów naukowych i administracyjnych. Działania grupy opierają się na szerokich sojuszach i współpracach w celu kształtowania dbającej o ten ekosystem społeczności.
Bartek Buczek. Problemy techniczne. Katalog dobrych praktyk we współpracy z realizatorami wystaw
Arthandler, techniczny, realizator wystaw, ghost artist, montażysta wystaw, czyli czym w zasadzie się zajmuję i w jakiej sytuacji możemy się ze sobą spotkać? Jak dobrze współpracować z osobami technicznymi? Czy poleciłbym podobną ścieżkę zawodową innym?
Bartek Buczek – artysta, ale przede wszystkim osoba pracująca fizycznie w obszarze kultury jako arthandler, techniczny, wystawiennik, artysta widmo, aranżer, kurator i galerzysta. Swoje prace prezentował w ramach wystaw indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą. Jako techniczny realizował wystawy i współpracował z największymi instytucjami w Polsce. Współrealizuje kilkadziesiąt wystaw rocznie. Założyciel galerii Art Industry Standard. Stypendysta Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci.
Iza Tarasewicz. Praktyka artystyczna jako sposób na zachowanie równowagi
Jak własne doświadczenia i wybory kształtują tożsamość artystyczną? Z czym wiąże się dążenie do autentyczności w sztuce? Jak wrócić do praktyki po wypaleniu?
Iza Tarasewicz – rzeźbiarka, rysowniczka, performerka i autorka instalacji przestrzennych. Współtworzyła grupę Penerstwo. Proces twórczy traktuje jako narzędzie zdobywania wiedzy, jej transformowania i ponownego włączania w obieg. Inspiracje czerpie z filozofii atomizmu, fizyki kwantowej i teorii chaosu. Od początku eksperymentowała z materią, w swoich pierwszych realizacjach wykorzystywała materiały takie jak skóra, kości, tłuszcz zwierzęcy, wosk, masa solna i plastelina. Z czasem dołączyła do nich również tworzywa sztuczne (silikon) oraz surowce naturalne charakterystyczne dla architektury wiejskiej krajów globalnego Południa – kamień, glinę, popiół, kauczuk czy włókno roślinne.
Daniel Kotowski. Poruszanie w niedostępności
Jak pokonywać bariery – zarówno symboliczne, jak i dosłowne – w procesie twórczym i funkcjonowaniu w świecie sztuki? Czy warto łączyć praktykę artystyczną z innymi działaniami? Dlaczego sztuka potrzebuje dostępności?
Daniel Kotowski – artysta, performer, twórca instalacji, fotografii, obiektów i wideo. Jego praktyka artystyczna jest punktem wyjścia do refleksji o sposobach istnienia i funkcjonowania. Obserwuje relacje międzyludzkie, a także sposób, w jaki jesteśmy postrzegani przez inne jednostki. Jego prace często odnoszą się do pojęcia biowładzy i biopolityki. Szczególnie zajmują go kategorie „kompletności” i „niekompletności”, ich ambiwalencja oraz ukryty w tym potencjał. O sobie mówi, że jest wyznacznikiem niekompletności, niezgodnym z normą, bo jest Głuchy i nie posługuje się mową. Poprzez swoją sztukę rozwija autorską strategię komunikacji.
Kaja Kusztra. Pijcie ze mnie. Otwarte źródła w kulturze wizualnej
Na czym polega tragedia wspólnego pastwiska? Czy jest coś gorszego niż subskrypcyjny model płatności? Czy jest coś lepszego od tego, co dostaniemy za darmo?
Kaja Kusztra – projektantka i artystka. Wykłada Komunikację Wizualną na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jest autorką projektów książek, stron internetowych i identyfikacji wizualnych, najczęściej powstających we współpracy z instytucjami kultury. Jej prace pojawiały się na wielu wystawach, m.in. podczas Brno Biennale, Kyiv Biennal, Milano Mobile i dwukrotnie na London Design Biennale. Jest współzałożycielką Solidarnego Domu Kultury „Słonecznik”, nominowanego w 2023 do Paszportu Polityki w kategorii Sztuki Wizualne. Laureatka nagrody Najpiękniejszej Polskiej Książki w konkursie PTWK. W jej pracach często pojawia się wątek szukania alternatywy dla szeroko rozumianego przywództwa.
Łęctwo. Czy można być pomiędzy? Oddolne inicjatywy a rynek sztuki
Jak wygląda praktyka prowadzenia galerii i na czym polega współpraca z artystami_kami? Jak budować własne inicjatywy poza instytucjonalnym obiegiem? Czy można utrzymać galerię i nie zwariować?
Przemek Sowiński – założyciel galerii Łęctwo działającej w Poznaniu od 2014. Kurator, koordynator wystaw, artysta. Autor wystaw zbiorowych m.in. Nic nigdy z tego nie będzie (Łęctwo, 2016), Oczy w betonie (Łęctwo, 2017), Oddychamy szczątkami wszystkiego co było (GiG Munich 2022), Najlepsze lata naszego życia (WGW 2022), Blisko ciemności 2 (WGW 2024). Współpracował z Malta Festival Poznań, Zoną Sztuki Aktualnej w Szczecinie, Galerią Miejską BWA Bydgoszcz i Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. Kurator Kaliskiego Biennale Sztuki A-kumulacje 2018 oraz wystawy Czekając aż pstryknie. Miłośnik pracy fizycznej.
Gabi Skrzypczak – teoretyczka i kuratorka sztuki. Na co dzień związana z poznańską galerią Łęctwo. Twórczyni wystaw, wydarzeń artystycznych i zinów. Autorka tekstów o sztuce, pisała m.in. dla Magazynu SZUM, MSN Warszawa, BWA Bydgoszcz, BWA Warszawa czy portalu Miej Miejsce. Współzałożycielka inicjatywy kulinarno-artystycznej TostMarcin. Twórczyni wystaw, wydarzeń artystycznych i zinów. Zainteresowania naukowe koncentruje wokół sztuki Europy Środkowo-Wschodniej oraz intersekcjonalnych aspektów teorii feministycznej i queer.