Magdalena Starska pracuje z różnymi mediami, używa ich w sposób bardzo płynny. Instalacja, performens czy rzeźba często się przenikają czy ewoluują, rysunki niejednokrotnie trudno określić jako autonomiczne artefakty. Jej prace kreują integralny świat, w którym sztuka jest elementem zarówno czasu, jak i przestrzeni. Twórczość Magdaleny Starskiej bazuje na materiałach z najbliższego otoczenia. Proste przedmioty są przez nią używane do afirmacji codziennych czynności czy odczuć. Wykorzystuje też ulotne zjawiska, np. migoczące światło czy materiały zmieniające stan skupienia.
Rysunki znajdujące się w kolekcji powstały w trakcie przygotowywania projektu wystawienniczego. Narysowane są na nadpalonych tkaninach – materiale „zwyczajnym”, bliskim codziennemu życiu każdego człowieka. Projekt rozwijany przez kilka miesięcy, mający kulminację w przestrzeni galerii, rozpoczął się od rozpalenia przez artystkę ogniska i nadpalenia tkanin, które następnie wykorzystała do stworzenia instalacji przestrzennej i rysunków.