„Sławek Pawszak postawił sobie ambitny cel: zrobić coś nowego w malarstwie, a przynajmniej odświeżyć sytuację, oczyścić pole malarskiego dyskursu, wywikłać malarstwo z uwikłań i kontekstów, którymi malarstwo obrosło tak, że – zdaniem artysty – w ogóle już go nie widać” – pisał o twórczości artysty Stach Szabłowski. W swojej praktyce Pawszak postanowił poprzestać na fragmencie, wycinku rzeczywistości. Artysta twierdzi, że częstokroć jedynie fragment jest prawdziwym pretekstem do rozpoczęcia pracy; tylko konwencja jest powodem, dla którego obrasta on później w inne zbędne elementy.